Ekran maruziyeti çocuklar için gelişim düzeylerine uygun olmayacak şekilde ekran başında kalınması olarak bilinir. Bu durum arka planda fark edilmeden de gerçekleşebilir ve bazı sorunlara yol açar.  Günümüz teknoloji çağında çocukların ekrana maruz kalma yaşlarında düşüş gözlenmektedir. Artık her eve giren telefon ve televizyon gibi teknolojik aletler çocukların sosyal, bilişsel,  fiziksel, duygusal ve psikolojik açıdan gelişim sorunları ile karşılaşmalarına olanak taramaktadır. Çocuklar gerçek arkadaşlıklardan uzaklaşıp sanal oyunlara yöneldikce sosyal becerileri ketlenebilir, empati kurma ve sorunlarla baş etmede güçlük yaşanmaya başlanır. Bununla birlikte henüz konuşmaya başlamamış çocuğun konuşması da gecikebilmektedir. Küçük yaşlarda ekrana maruz kalan çocuk motor becerileri gelişimi açısından yaşıtlarından geri kalır ve odak problemleri ile karşılaşır. Bu maruziyetin süresinin kontrol altına alınamaması halinde uzun süre ekrana maruz kalan hareketsiz çocuk beden sağlığı açısından kas ve iskelet sorunlarıyla ve görme bozukluluklarıyla karşılaşabilecektir. Bu durum çocuklukta belli bir süre sonra agresyona sebebiyet verir küçük yaştaki çocuklar için ekran sınırlaması öfkeyi doğurabilir ve kontrol altına alınması önem arz eder. Bütün bunlar çocuğun kontrolsüz ekran maruziyeti ile birlikte gelecekteki akademik başarısını da doğrudan etkileyebilmektedir. Ayrıca ekran maruziyetinde 0-2 yaş aralığı kritiktir. Bu yaş aralığında çocuk ekrandan tamamen uzak tutulmalıdır. Bahsedildiği gibi konuşma geriliği ve görme problemleri vb. sorunların yanı sıra otizm gibi büyük sorunlar da doğurabilmektedir. Ebeveyinlerinin çocuklar ile aktif iletişim halinde olup etkinlikler yapması, ekran sürelerini ve içeriklerini kontrol altında tutması, çocukların ekrana maruz kaldıkları sürenin yaşları ile orantılı olması uzmanlar tarafından önerilmektedir