Hayatın doğasında inişler ve çıkışlar vardır. Zaman zaman başımıza gelen kötü şeyler, adil olmayan bir düzenin sonucu gibi görünebilir. Ancak bu durumlar, kesinlikle bizim değersiz olduğumuz ya da bunları hak ettiğimiz anlamına gelmez. İnsanlar genellikle yaşadıkları olumsuzluklar karşısında kendilerini sorgular, “Neden ben?” diye düşünür.  Oysa bu sorunun cevabı, hayatın karmaşıklığında gizlidir. Hayatta kontrol edemediğimiz birçok faktör vardır: başkalarının davranışları, beklenmedik hastalıklar, doğal afetler veya hiç ummadığımız yerden gelen hayal kırıklıkları. Bunlar, bir bireyin “hak edip etmediği” ile ilgili değildir. Kötü şeyler, sadece hayatın rastgeleliğinin bir parçasıdır.  Önemli olan, bu zorlu süreçlerde kendimize karşı şefkatli olmaktır. Kendimizi suçlamak yerine, bu durumların bize bir şeyler öğretmesine ve bizi güçlendirmesine izin verebiliriz.  Zorluklar, insanın potansiyelini keşfetmesi ve kendini yeniden tanımlaması için bir fırsat olabilir. Unutmayalım ki hayat sadece güzel anılardan değil, aynı zamanda bizi büyüten ve olgunlaştıran acılardan da oluşur.  Bu süreçlerde başkalarından destek almak, kendi duygularımıza dürüstçe yaklaşmak ve umudumuzu kaybetmemek, kötü olayların yükünü hafifletmenin en etkili yollarıdır. Kötü şeyler başımıza geldiğinde şu sözü hatırlamak güç verebilir: “Fırtınalar her zaman kalıcı değildir; ardından güneş açar.  Ve biz o güneşi daha güçlü bir şekilde hissedebiliriz.” Hak etmediğin şeylerin seni yıpratmasına izin verme; çünkü senin değerini hayatın rastlantıları değil, kalbinin derinliklerindeki ışık belirler.