Bu kısa hikaye, bir gün aynalarla dolu bir müzeye giren bir köpekle ilgili.   Bu müze, kendine özgü bir yerdi; duvarlar, tavan, kapılar ve hatta zemin tamamen aynalardan yapılmıştı.   Köpek, yansımalarını görür görmez büyük bir şok yaşadı. Bir anda etrafında onu her yönden kuşatan koca bir köpek sürüsü gördü.   Köpek dişlerini göstererek hırlamaya ve havlamaya başladı. Ama karşısındaki köpekler –aslında yalnızca onun yansımalarıydı– aynı şekilde ona karşılık verdi. Tekrar havladı ve çevresindeki köpekleri korkutup uzaklaştırmaya çalışarak oradan oraya sıçradı. Ancak yansımaları da onu taklit etti. Zavallı köpek, çevresindeki köpekleri korkutup kaçırmak için umutsuzca çabaladı ama hiçbir sonuç alamadı.   Ertesi sabah, müze görevlisi köpeği cansız bir halde buldu. Etrafı yüzlerce ölü köpek yansımasıyla çevriliydi.   Müzede köpeğe zarar veren kimse yoktu. Zavallı köpek, kendi yansımalarıyla savaşarak kendini mahvetmişti!   Hikayeden çıkarılacak ders: Dünya kendi başına size ne iyilik ne de kötülük getirir. Etrafımızda olan her şey, yalnızca düşüncelerimizin, duygularımızın, dileklerimizin ve eylemlerimizin bir yansımasıdır. Dünya, büyük bir aynadan başka bir şey değildir. O aynanın karşısında durmayı güzel öğrenin